Pisaliśmy już na naszym blogu o tym, że zarząd sukcesyjny polega na tymczasowym kierowaniu przedsiębiorstwem po śmierci przedsiębiorcy aż do czasu formalnego ustalenia jego następców prawnych i rozstrzygnięcia o dalszych losach przedsiębiorstwa (https://sp-legal.pl/zarzad-sukcesyjny-przedsiebiorstwem-osoby-fizycznej/). Wskazaliśmy wtedy w jaki sposób ustanowić zarządcę sukcesyjnego. W dzisiejszym wpisie przyjrzymy się bliżej zakresowi działania i odpowiedzialności zarządcy sukcesyjnego.
Zarządca sukcesyjny to osoba, która zarządza przedsiębiorstwem po śmierci przedsiębiorcy i zapewnia jego bieżące funkcjonowanie do czasu ostatecznego zakończenia postępowania spadkowego.
Zarządca sukcesyjny wykonuje prawa i obowiązki zmarłego przedsiębiorcy wynikające z wykonywanej przez niego działalności gospodarczej oraz prawa i obowiązki wynikające z prowadzenia przedsiębiorstwa w spadku. Należy pamiętać, że zarządca sukcesyjny nie jest właścicielem przedsiębiorstwa. Właścicielami są spadkobiercy zmarłego przedsiębiorcy i zarządca ma obowiązek rozliczenia się z nimi. To właśnie właściciele solidarnie odpowiadają za zobowiązania przedsiębiorstwa. Zarządca sukcesyjny nie ponosi odpowiedzialności, chyba że jego odpowiedzialność wynika z innych przepisów. Jednakże zarządca będzie ponosił odpowiedzialność za wyrządzoną szkodę, jeśli wykonywał swoje obowiązki w sposób nienależyty.
Osoba działająca jako zarządca sukcesyjny działając w imieniu własnym, na rachunek właściciela przedsiębiorstwa w spadku, może pozywać i być pozywana oraz brać udział w postępowaniach administracyjnych, podatkowych i sądowo-administracyjnych w sprawach związanych z prowadzeniem rzeczonego przedsiębiorstwa.
Zarządca sukcesyjny może samodzielnie podejmować decyzje związane z funkcjonowaniem przedsiębiorstwa, ale zakres jego samodzielności uzależniony jest od rodzaju czynności, której dokonuje. Do dokonywania czynności, które podejmowane są w związku ze zwykłym, bieżącym funkcjonowaniem przedsiębiorstwa nie wymagana jest niczyja zgoda. Zgody wszystkich właścicieli (lub sądu w przypadku niemożności dojścia przez właścicieli do porozumienia) wymagają czynności przekraczające zwykły zarząd przedsiębiorstwem, jak na przykład zbycie kluczowych składników przedsiębiorstwa czy podejmowanie strategicznych decyzji.