Kredytobiorcy, którzy zaciągnęli kredyt we frankach szwajcarskich, muszą zadecydować, czy od kredytu chcą się uwolnić dzięki zaproponowanej przez bank ugodzie, czy też na skutek wyroku sądu cywilnego. Decyzje te podejmują w oparciu o prognozy skutków ekonomicznych każdego z możliwych rozwiązań. Poza porównaniem możliwych konsekwencji ugody w zestawieniu ze skutkami wyroku sądowego, warto przy podejmowaniu decyzji wziąć pod uwagę możliwe skutk
W sądach powszechnych jest coraz więcej spraw „frankowych”, a w ostatnim czasie wyroki są korzystne dla kredytobiorców. Zachęca to kolejne osoby do wytaczania procesów w celu stwierdzenia nieważności umów kredytów indeksowanych i denominowanych.
W dniu 8 września Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wydał w połączonych sprawach C-80/21, C-81/21 i C-82/21 kolejny korzystny wyrok dla frankowiczów. Wyrok ten potwierdził kierunek linii orzeczniczej sądów powszechnych i jednocześnie uznał, że twierdzenia podnoszone przez banki są błędne.
Coraz bogatsze orzecznictwo w sprawach frankowych stwarza uzasadnione podstawy stwierdzenia nieważności umów także wobec kredytobiorców będących przedsiębiorcami.
Kwestia kredytów „frankowych” stała się istotnym problemem społecznym, kiedy na początku 2015 roku frank szwajcarski znacząco umocnił się względem innych walut. Dzisiaj wiele tysięcy polskich gospodarstw domowych niesłusznie ponosi negatywne konsekwencje stosowania nieuczciwych praktyk przez banki oraz znaczącej zmiany kursu waluty franka szwajcarskiego.
Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wydał kolejne orzeczenia w sprawie kredytów frankowych. Orzeczenia te dotyczą spraw francuskich kredytobiorców, którzy pozwali BNP Paribas Personal Finance.
Decydując się na rozwód wielu małżonków zastanawia się, jak będzie wyglądać ich sytuacja finansowa po ustaniu wspólności majątkowej, w szczególności w sytuacji, gdy oboje małżonkowie w trakcie trwania małżeństwa zaciągnęli kredyt we frankach szwajcarskich. Wielu z nich nie zdaje sobie sprawy, że pomimo orzeczenia przez sąd rozwodu, a także dokonania podziału majątku wciąż łączy ich wspólne, długoletnie zobowiązanie finansowe.
W artykule „Czego frankowicz może żądać od banku” z dnia 15 grudnia 2019 r. Daniel Woźniak wskazał dwa podstawowe roszczenia przysługujące frankowiczom w sporach z bankami: roszczenie o unieważnienie umowy bądź o tzw. odfrankowienie, to znaczy stwierdzenie nieważności postanowień umowy naruszających prawa konsumenta, jednak bez unieważniania całej umowy.
