Można bezpiecznie założyć, że niemal każdy uczestnik ruchu drogowego w Polsce – czy to kierowca samochodu, motocyklista, rowerzysta, czy pieszy – chociaż raz doświadczył nieprzyjemności ze strony innych uczestników tego ruchu. Pośpiech, irytacja, zły nastrój, a często też poczucie bezkarności są na drodze źródłem wysoce niepożądanych i niekulturalnych zachowań mieszczących się w ramach pojęcia agresji drogowej.

Obecnie stale powtarza się, że podstawowym sposobem walki z epidemią koronawirusa, jest jak najdalej idąca samoizolacja. Nie można jednak zapomnieć, że nie każda osoba ma możliwość poddania się odosobnieniu w celu przeciwdziałania epidemii – istnieją bowiem instytucje, w których z zasady przebywa duże grono osób. Takimi instytucjami są m.in. więzienia.

W związku z panującą epidemią koronawirusa, w ramach tzw. „tarczy antykryzysowej” ustawodawca chce wprowadzić przepisy przewidujące nowe typy przestępstw i wykroczeń, za które mogą być karani obywatele.

W artykule z dnia 26 września 2019 roku przedstawione zostały zmiany w przepisach Kodeksu postępowania karnego dotyczące sytuacji procesowej oskarżonego.
W niniejszym opracowaniu chcę zwrócić Państwa uwagę na pozostałe zmiany, obejmujące swoim zakresem sytuację pokrzywdzonego oraz innych uczestników postępowania karnego, które obowiązują od dnia 5 października 2019 roku.

Niejednokrotnie, aby uzyskać wymierne korzyści dla przedsiębiorstwa konieczne jest podjęcie określonego ryzyka. Bywa i tak, że podjęte ryzyko nie tylko nie doprowadzi do powstania korzyści, ale spowoduje powstanie szkody. Kiedy zatem podejmowanie ryzyka mieści się w przyjętych ramach, a kiedy stanowić będzie przestępstwo?

Czy wiesz, że podmioty zbiorowe podlegają odpowiedzialności „quasi karnej”? Szykują się poważne zmiany obowiązujących w tym zakresie regulacji albowiem uznane one zostały za mało efektywne. Obecnie tę materię reguluje ustawa z 28 października 2002 r. o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych.