Zgodnie z art. 210 § 1 Kodeksu spółek handlowych w umowie miedzy spółką a członkiem zarządu oraz w sporze z nim spółkę reprezentuje rada nadzorcza lub pełnomocnik powołany uchwałą zgromadzenia wspólników. Przepis ten reguluje zatem szczególne zasady reprezentacji spółki.
W przypadku, o którym mowa w omawianym przepisie, chodzi o wszelkie umowy, jakie mogą być zawierane przez spółkę z członkiem zarządu. Zarówno o takie, które mogą wiązać się z pełnioną funkcją członka zarządu, jak i te, które nie są związane z wykonywaniem funkcji członka zarządu. W postanowieniu z dnia 11 marca 2010 r., IV CSK 413/09, Sąd Najwyższy wskazał, że celem przepisu art. 210 § 1 k.s.h. jest ochrona interesów spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, a pośrednio także jej wspólników i wierzycieli, na wypadek konfliktu interesów, który może się ujawnić w sytuacji, gdy członek zarządu zawiera umowę „z samym sobą”, a więc w sytuacji, gdy po obu stronach umowy występują te same osoby. Art. 210 § 1 k.s.h. nie różnicuje czynności prawnych, wobec czego dotyczy wszystkich umów między spółką a członkiem zarządu, bez względu na to, czy mają związek z funkcją pełnioną przez niego w zarządzie spółki. Ochrona polega w tym wypadku na wyeliminowaniu możliwości działania członka zarządu w podwójnej roli: reprezentanta interesów spółki i reprezentanta interesów własnych, dzięki czemu zapobiega przed nadużyciami do jakich mogłoby dojść w związku z kierowaniem się przez członka zarządu interesem własnym, pozostającym w sprzeczności z interesem spółki. Nie jest przy tym konieczne, aby sprzeczność interesów rzeczywiście występowała. Wystarczy potencjalna kolizja interesów.
Umowa zawarta przez spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z członkiem zarządu tej spółki z naruszeniem wymagań określonych w art. 210 § 1 k.s.h. skutkuje bezwzględną nieważnością dokonanej czynności. Uchybienie temu wymaganiu w żadnym razie nie może być konwalidowane przez jakiekolwiek inne czynności dorozumiane.
Należy przy tym pamiętać, że w sytuacji gdy wszystkie udziały spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przysługują jedynemu wspólnikowi albo jedynemu wspólnikowi i spółce, a wspólnik jest zarazem jedynym członkiem zarządu, art. 210 § 1 k.s.h. nie stosuje się. Czynność prawna między tym wspólnikiem a reprezentowaną przez niego spółką wymaga wówczas formy aktu notarialnego (art. 210 § 2 zdanie 2 k.s.h.). O każdorazowym dokonaniu takiej czynności prawnej notariusz zawiadamia sąd rejestrowy, przesyłając wypis aktu notarialnego.