Z dniem 1 stycznia 2018 roku zacznie obowiązywać znowelizowana ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych czyli tzw. ustawa o CIT, wprowadzająca limit wysokości włączenia kosztów o usługi niematerialne do kosztów uzyskania przychodów.
Na podstawie nowego artykułu 15e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,
od dnia 1 stycznia 2018 roku podatnicy są zobowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów koszty:
- usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze;
- opłaty i należności za korzystanie lub prawo do korzystania z praw lub wartości, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych;
- przeniesienia ryzyka niewypłacalności dłużnika z tytułu pożyczek innych niż udzielonych przez banki i spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe, w tym w ramach zobowiązań wynikających z pochodnych instrumentów finansowych oraz świadczeń o podobnym charakterze,
poniesione bezpośrednio bądź pośrednio na rzecz podmiotów powiązanych lub podmiotów mających miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd w kraju lub na terytorium stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, czyli w tzw. rajach podatkowych.
Podmioty powiązane oraz spółki z rajów podatkowych
Na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za podmiot powiązany uważana jest:
- osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, mająca miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, która bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu przedsiębiorstwem położonym poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego przedsiębiorstwa,
- osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, mająca miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, która bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego podmiotu krajowego,
- ta sama osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej równocześnie bezpośrednio lub pośrednio bierze udział w zarządzaniu podmiotem krajowym i podmiotem zagranicznym lub w ich kontroli albo posiada udział w kapitale tych podmiotów.
Natomiast za spółkę z tzw. raju podatkowego uznaje się spółkę z kraju lub terytorium stosującego szkodliwą konkurencję podatkową w systemach podatkowych. Sformułowanie „szkodliwa konkurencja podatkowa” nie zostało jednoznacznie zdefiniowane, należy jednak przyjąć, iż oznacza ono stosowanie przez dane państwo lub terytorium systemu podatkowego, który nie przewiduje kontroli oraz ograniczeń dewizowych, podatku dochodowego bądź też podatek ten jest niski, a z którymi Polska nie ma podpisanej umowy o wymianie informacji podatkowych.
Rozporządzenie Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 17 maja 2017 roku jako kraje oraz terytoria stosujące szkodliwą konkurencję podatkową w systemach podatkowych wskazuje min.: Hong Kong (Specjalny Region Administracyjny Chińskiej Republiki Ludowej), Królestwo Bahrajnu, Wyspy Cooka (Samorządne Terytorium Stowarzyszone z Nową Zelandią), Księstwo Monako oraz Grenadę.
Zastosowanie wyłączenia
Wyżej wymienione wyłączenia mają zastosowanie od wysokości 5% EBITDA czyli zysku operacyjnego przedsiębiorstwa przed potrąceniem odsetek od zaciągniętych zobowiązań oprocentowanych, podatków, amortyzacji wartości niematerialnych i prawnych oraz amortyzacji rzeczowych aktywów trwałych. Limit ten stosuje się do nadwyżki wyżej wymienionych kosztów, których suma w danym roku podatkowym jest większa niż 3 000 000 złotych.
W przypadku, gdy rok podatnika jest dłuższy albo krótszy niż 12 miesięcy, kwotę tego progu
oblicza się, mnożąc kwotę 250 000 złotych przez liczbę rozpoczętych miesięcy roku podatkowego podatnika.