Powrót do wszystkich artykułówRozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 24 marca 2020 r. (zmieniające wcześniejsze rozporządzenie ws ogłoszenie na terenie RP stanu epidemii) wprowadziło ze skutkiem od dnia 25 marca br. Między innymi zakaz swobodnego przemieszczania się na obszarze całego kraju. Co do zasady przemieszczanie się poza wymienionymi przypadkami jest niedopuszczalne. Rozporządzenie wskazuje, że dopuszcza się jedynie przemieszczanie w celu zaspokojenia potrzeb życiowych oraz w ramach wykonywania obowiązków służbowych lub kultu religijnego. Jak tylko Rozporządzenie ujrzało światło dzienne, rozgorzały dyskusje, czy takie ograniczenie swobód czy wolności może nastąpić w drodze Rozporządzenia. Dyskusja na ten temat pojawiła się choćby na formach motocyklowych w kontekście możliwości poruszania się w celach rekreacyjnych czy hobbistycznych. A im więcej słońca i stopni na termometrze, tym dyskusje gorętsze – bo i ochota na jazdę coraz większa.
Pomijając dysputy natury prawnej na temat sposobów wdrażania tego typu ograniczeń i zakazów, ich formy (prawnej), legalności i konstytucyjności, warto zastanowić się przede wszystkim nad celowością wprowadzania takich środków bezpieczeństwa. Nie powinno bowiem umknąć niczyjej uwadze, że najważniejszymi wartościami są życie i zdrowie, a także dbałość o i odpowiedzialność za najbliższych, a także tych, którzy nas otaczają. W dobie szalejącego kryzysu epidemicznego, warto na chwilę zwolnić i odpowiedzieć sobie na pytanie, jak w tym wszystkim powinien odnaleźć się człowiek, jak powinien postępować i co dzisiaj powinno być miarą odpowiedzialności. Czy w momencie, gdy z dnia na dzień wzrasta nieubłaganie liczba nowych przypadków zakażeń koronawirusem w Polsce, swobodne poruszanie się motocyklem w celu realizacji swoich pasji czy też dla zwykłej rozrywki, jest działaniem słusznym, rozsądnym i usprawiedliwionym? Czy jeśli wszyscy w związku z rozpoczynającym się sezonem motocyklowym, wsiądziemy na swoje jednoślady i będziemy przemieszczać się w większych zbiorowiskach, to nie stwarzamy zagrożenia i nie narażamy siebie i innych na niebezpieczeństwo? Z czysto zdroworozsądkowego podejścia, odpowiedź nasuwa się sama.
Nie mniej jednak wypada nadmienić, że w/w rozporządzenie przewiduje pewne wyjątki, które zostały wyjęte spod zakazu swobodnego przemieszczania się. Zakaz nie dotyczy bowiem poruszania się m.in. w celach zawodowych, czy zaspokojenia potrzeb własnych i najbliższych związanych z bieżącymi sprawami dnia codziennego. I w tym miejscu trzeba zaznaczyć, że w rozporządzeniu nie ma bynajmniej nigdzie mowy o tym, jakimi środkami lokomocji możemy się posługiwać, w celu zrealizowania swoich najpilniejszych potrzeb, czy jadąc do pracy. Oznacza to, że o ile w pełni zrozumiałe, a wręcz wskazane jest, by zachować dalece idącą wstrzemięźliwość w poruszaniu się motocyklem dla własnej rozrywki, o tyle poruszanie się jednośladem w celu dotarcia do pracy, po zakupy, czy do apteki nie zostało w żaden sposób ograniczone. Spróbujmy w tych najbliższych miesiącach ograniczyć realizację swoich potrzeb w zakresie realizacji pasji i marzeń, zadawalając się tą namiastką wolności jaką dają nam jednoślady, wykorzystując je tylko w dozwolonych celach.”
