Powrót do wszystkich artykułówPostępowanie układowe jest jednym z czterech postępowań restrukturyzacyjnych wprowadzonych ustawą Prawo restrukturyzacyjne, która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2016 r.
Przypomnijmy, że celem postępowania restrukturyzacyjnego jest uniknięcie ogłoszenia upadłości dłużnika przez umożliwienie mu restrukturyzacji w drodze zawarcia układu z wierzycielami, a w przypadku postępowania sanacyjnego – również przez przeprowadzenie działań sanacyjnych, przy zabezpieczeniu słusznych praw wierzycieli. Postępowanie układowe przeznaczone jest dla tych przedsiębiorców, którzy są na skraju wypłacalności albo stali się już niewypłacalni. Zawarcie układu z wierzycielami możliwe jest po sporządzeniu
i zatwierdzeniu spisu wierzytelności.
Kiedy może być prowadzone postępowanie układowe?
Postępowanie układowe może być prowadzone, jeżeli suma wierzytelności spornych uprawniających do głosowania nad układem przekracza 15% sumy wierzytelności uprawniających do głosowania nad układem
(w przeciwieństwie do postępowania o zatwierdzenie układu i przyspieszonego postępowania układowego, które mogą być prowadzone jeżeli suma wierzytelności spornych uprawniających do głosowania nad układem nie przekracza 15% ogólnej sumy wierzytelności).
Wniosek
We wniosku o otwarcie postępowania układowego dłużnik uprawdopodabnia zdolność do bieżącego zaspokajania kosztów postępowania układowego i zobowiązań powstałych po dniu jego otwarcia. Jeżeli bowiem dłużnik nie uprawdopodobni zdolności do bieżącego zaspokajania kosztów postępowania i zobowiązań powstałych po jego otwarciu, sąd odmówi otwarcia postępowania układowego.
Tymczasowy nadzorca sądowy
W postępowaniu o otwarcie postępowania układowego sąd może zabezpieczyć majątek dłużnika przez ustanowienie tymczasowego nadzorcy sądowego. Co również istotne, sąd może, na wniosek dłużnika lub tymczasowego nadzorcy sądowego, zawiesić postępowania egzekucyjne prowadzone w celu dochodzenia należności objętych z mocy prawa układem oraz uchylić zajęcie rachunku bankowego, jeżeli jest to niezbędne do osiągnięcia celów postępowania układowego.
Procedura postępowania układowego
Sąd rozpoznaje wniosek o otwarcie postępowania układowego, co do zasady, na posiedzeniu niejawnym
w terminie dwóch tygodni od dnia złożenia wniosku.
W postanowieniu o otwarciu postępowania układowego, sąd powołuje nadzorcę sądowego.
Po powołaniu nadzorcy sądowego dłużnik może dokonywać czynności zwykłego zarządu. Na dokonanie czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu wymagana jest zgoda nadzorcy sądowego, chyba że ustawa przewiduje zezwolenie rady wierzycieli.
W terminie trzydziestu dni od dnia otwarcia postępowania układowego nadzorca sądowy:
- ustala skład masy układowej przez sporządzenie spisu inwentarza,
- sporządza i składa sędziemu-komisarzowi:
- plan restrukturyzacyjny uwzględniający propozycje restrukturyzacji przedstawione przez dłużnika,
- spis wierzytelności.
Zgromadzenie wierzycieli
Po złożeniu planu restrukturyzacyjnego oraz zatwierdzeniu spisu wierzytelności sędzia-komisarz wyznacza termin zgromadzenia wierzycieli w celu głosowania nad układem. O terminie zgromadzenia wierzycieli zwołanego
w celu przyjęcia układu sędzia-komisarz zawiadamia wierzycieli umieszczonych w spisie wierzytelności, jednocześnie doręczając im propozycje układowe.
Na zgromadzeniu wierzycieli można zawrzeć układ, jeżeli w zgromadzeniu uczestniczy co najmniej jedna piąta wierzycieli uprawnionych do głosowania nad układem.
Tak jak w przyspieszonym postępowaniu układowym, w postępowaniu układowym nadzorca sądowy przedstawia na zgromadzeniu wierzycieli główne założenia planu restrukturyzacyjnego jak również składa opinię o możliwości wykonania układu.
Co do zasady, układ jest przyjęty, jeżeli za jego przyjęciem wypowie się większość wierzycieli uprawnionych do głosowania nad układem, mających łącznie co najmniej dwie trzecie sumy wierzytelności uprawniających do głosowania nad układem.
