Powrót do wszystkich artykułówHandel podróbkami z roku na rok rozprzestrzenia się na coraz większą skalę. W kwietniu bieżącego roku funkcjonariusze Krajowej Administracji Skarbowej zabezpieczyli na terenie Wólki Kosowskiej (zwanej podwarszawskim Chinatown) ponad 54 tys. podrobionych artykułów o łącznej wartości ok. 10 mln zł. Wszystkie produkty, takie jak odzież, obuwie i kosmetyki, oznakowane były podrobionymi zastrzeżonymi znakami towarowymi popularnych marek. Zatrzymani handlarze usłyszeli zarzut wprowadzenia do obrotu towarów oznaczonych podrobionym znakiem towarowym. Za to przestępstwo zgodnie z art. 305 ustawy Prawo własności przemysłowej (dalej: p.w.p.), grozi kara nawet do 5 lat pozbawienia wolności. Ponadto poszkodowani właściciele marek mogą dochodzić swoich praw w stosunku do handlarzy podróbkami na gruncie odpowiedzialności odszkodowawczej na podstawie art. 296 p.w.p. Obecnie przepisy nie odnoszą się jednak do odpowiedzialności osób, z których usług korzystano przy naruszeniu prawa do znaku towarowego, jak choćby od osób wynajmujących handlarzom podróbek powierzchnie handlowe. Ma się to jednak zmienić.
W marcu bieżącego roku zakończył się etap konsultacji publicznych do zaproponowanej przez Ministerstwo Finansów i Rozwoju, obszernej nowelizacji ustawy Prawo własności przemysłowej. Ma on stanowić przełom w walce z handlarzami podrobionych znaków towarowych. Fundamentalną zmianę stanowić ma nowe brzmienie art. 296 ust. 3 p.w.p. Od tej pory poszkodowany będzie miał możliwość wystąpienia z roszczeniami nie tylko przeciwko osobie, która wprowadza do obrotu oznaczone już znakiem towary, które nie pochodzą od uprawnionego podmiotu, ale także przeciwko tym, z których usług korzystano przy naruszeniu prawa do znaku towarowego.
Zgodnie z brzmieniem art. 296 ust. 2 p.w.p. naruszenie prawa ochronnego na znak towarowy polega na bezprawnym używaniu w obrocie gospodarczym:
- znaku identycznego do zarejestrowanego znaku towarowego w odniesieniu do identycznych towarów;
- znaku identycznego lub podobnego do zarejestrowanego znaku towarowego w odniesieniu do towarów identycznych lub podobnych, jeżeli zachodzi ryzyko wprowadzenia odbiorców w błąd, które obejmuje w szczególności ryzyko skojarzenia znaku ze znakiem towarowym zarejestrowanym;
- znaku identycznego lub podobnego do renomowanego znaku towarowego, zarejestrowanego w odniesieniu do jakichkolwiek towarów, jeżeli takie używanie może przynieść używającemu nienależną korzyść lub być szkodliwe dla odróżniającego charakteru bądź renomy znaku wcześniejszego.
Obecnie przepisy nie odnoszę się wprost do odpowiedzialności osób, z których usług korzystano przy naruszeniu prawa do znaku towarowego. Od tej pory właściciele bazarów i hal, takich jak choćby w Wólce Kosowskiej, będę mogli zostać pociągnięci do odpowiedzialności.
Proponowana zmiana jest rezultatem szeroko komentowanego orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE) z dnia 7 lipca 2016 r. w sprawie C-494/15, Tommy Hilfiger Licensing LLC i in. przeciwko czeskiej spółce, będącej dzierżawcą praskich hal targowych – Delta Center a.s.
Spółka poddzierżawiała stanowiska indywidualnym handlarzom, głównie Wietnamczykom. Handlowali oni podróbkami, mimo że zostali zaznajomieni z treścią ulotki w języku wietnamskim z informacją, że sprzedaż podrobionych towarów jest zabroniona i może skutkować wypowiedzeniem umowy dzierżawy stanowiska handlowego. Interwencję podjęli właściciele takich marek, jak m.in. Tommy Hilfiger, Lacoste czy Burberry. Sprawa trafiła do sądów czeskich, gdzie ze względu na brak odpowiednich przepisów krajowych, wygrała spółka Delta Center a.s. Obowiązujące przepisy bowiem – podobnie jak w Polsce – nie odnosiły się do pośredników. W związku z dostrzeżoną luką prawną, czeski Sąd Najwyższy postanowił zadać pytanie prejudycjalne TSUE.
Trybunał orzekł, że Dyrektywa 2004/48/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z 29 kwietnia 2004 r. w sprawie egzekwowania praw własności intelektualnej zakresem pojęcia pośrednika obejmuje też dzierżawcę placu targowego, który udostępnia stanowiska handlowe indywidualnym podmiotom handlującym, sprzedającym w nich podróbki markowych firm. Zgodnie z Dyrektywą, pośrednik podlega odpowiedzialności, jeśli z jego usług korzystają osoby trzecie, które naruszają prawa własności intelektualnej.
Zmiana art. 296 ust. 3 p.w.p. wynika zatem z potrzeby dostosowania polskiego porządku prawnego do dyrektywy 2004/48/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie egzekwowania praw własności intelektualnej.
Opisywana zmiana nie jest oczywiście jedyną, jaką wprowadzić ma nowelizacja p.w.p. W celu szczegółowego zapoznania się ze znowelizowaną procedurą postępowania przed Urzędem Patentowym oraz z nowymi przesłankami dotyczącymi zgłoszenia wzoru użytkowego, warto skontaktować się z profesjonalistą w dziedzinie prawa własności przemysłowej.
